De Apple zandbak

Ik ben een Apple fanboy. Ja nog steeds. Veel mensen dachten dat ik compleet was overgelopen naar The Dark Side, maar dat is vooralsnog onzin. Wel heul ik tegenwoordig graag met de vijand. Ik kocht een Oneplus smartphone en een Huawei smartwatch en ik heb onlangs Safari uitgeschakeld als standaard browser ten faveure van Google Chrome. Onlangs ging ik naar de Mediamarkt kijken voor een Apple TV en kwam thuis met een Chromecast. “Waar gaat het heen met die jongen?”, vroeg mijn omgeving zich hardop af.

Al vanaf 2003 zat mijn hoofd diep in de Apple zandbak. Bij elk gesprek wat ook maar een beetje op kritiek jegens Apple ging lijken werd meteen een tegenaanval uitgevoerd en alles wat de jongens van Microsoft, Google en Samsung maakten was duurbetaalde troep en vaak schaamteloos gejat van Apple. Ik was een blinde Apple devoot en Steve Jobs was mijn God. Alle gadgets die uit zijn koker kwamen waren een instant succes en iedereen op deze wereld had ze nodig. De iMac, iPod, iPhone en iPad, het waren stuk voor stuk juweeltjes van innovatie en gebruiksgemak. Ik kon me echt niet voorstellen hoe de stakkers in deze wereld zich konden redden met Windows en Android.

Maar Steve is er sinds eind 2011 al niet meer…

Ging het bergafwaarts met Apple? Nou dat is misschien wat overdreven. De aandelenkoers is nog steeds goed en de iPhone 7 vliegt als warme broodjes over de toonbank. Zelfs nu kopers meer moeten betalen voor een telefoon waar minder op zit. SD-card slots hadden Apple mensen al jaren niet meer nodig en nu verdwijnen ook de koptelefoonuitgang en USB-poorten al op het moment dat de concurrentie nog druk debatteert over het afschaffen van de 3,5” floppydrive. Op het gebied van draagbare computers is Apple al helemaal de weg kwijt. Wijlen Steve heeft in 2010 in zijn stenen tafelen opgenomen dat een tablet een ander (soort) operating systeem nodig heeft dan een laptop en blijkbaar is dat tegenwoordig nog steeds een onwrikbaar standpunt. In de tijd dat mijn kop nog diep in de Apple zandbak zat verdedigde ik dat standpunt met hand en tand en lange tijd was het ook een houdbare zienswijze, zelfs voor objectieve waarnemers. Nu is het een reliek geworden. Dat je op zo’n mooie iPad Pro alleen maar beperkte iOS apps kunt draaien is absoluut achterhaald. De fraaie Microsoft Surface Pro is daarvan wel het bewijs.

Maar vreest niet, ik blijf voorlopig Apple fanboy in hart en nieren. Ik ben echter wel blij dat ik mijn kop uit het zand heb getrokken, want dat biedt toch iets meer keuzevrijheid.