Oneplus3 Vs Apple iPhone

Na als fervent Apple fan jarenlang een iPhone te hebben gehad vond ik het nu tijd voor iets anders. Ik wilde al een tijd eens een Android toestel proberen en door omstandigheden vond ik het nu een goed moment. Ik was verrast door mijn ervaringen…

Het grote verschil tussen Apple en Android ligt natuurlijk in het feit dat Apple zowel de software als de hardware maakt en ook dat Apple erg strikt is met het opleggen van regels waaraan software van derden moet voldoen. Hierdoor is alles erg uniform en dat zorgt ervoor dat je snel met het toestel overweg kunt. Ondanks dat voordeel vind ik het werken met Android prettig. Het is niet meer de hakerige, moeilijk te navigeren ervaring van jaren geleden en loopt minstens even soepel en vlot als iOS doet. Weliswaar is de beleving iets minder uniform en moet je soms dingen zoeken of is het gewoonweg niet aanwezig op het ene toestel en wel op een ander (merk), maar echt storend is dit niet. Ook is de gebruiksinterface in de apps niet altijd even consequent. Om iets te wissen moet je soms ‘vegen’, soms ‘vasthouden’ en dan weer vanuit een menu een actie kiezen. Bij Apple is dit consequenter doorgevoerd, wat het gebruiksgemak vergroot.

Ik heb ook het idee dat er bij Android iets vaker wat fout gaat dan bij het Apple OS. Op een bepaald moment had ik ineens een aantal apps met “verminkte” icoontjes, wat gelukkig ook weer relatief simpel op was te lossen. Ook kwam ik een keer in een soort van debug-scherm terecht omdat ik blijkbaar een aantal toetsen tezamen ingedrukt had gehouden. Maar hier houdt de kritiek over de Oneplus3 eigenlijk wel zo’n beetje op.

Het standaard virtuele toetsenbord van Android werkt echt heel fijn, zeker als je letters kiest door middel van het “vegen” over het toetsenbord. Op deze manier kan er heel snel tekst worden ingevoerd en blijven typefouten grotendeels achterwege. Android leert ook erg snel de specifieke woorden of namen die je vaak gebruikt en deze komen dan vanzelf terecht in de voorgestelde woorden. Dit in tegenstelling tot de iPhone, waar uiteraard ook alternatieve toetsenborden zijn in te stellen, maar waar dit allemaal veel stroever en ongemakkelijker gaat.

Android biedt in tegenstelling tot Apple de mogelijkheid om widgets op je startscherm te plaatsen. Denk hierbij aan een snel zicht op je kalender, mailbox, weersvoorspellingen, Messenger, of wat jij handig vindt en snel wil kunnen zien. Het is zelfs mogelijk om eigen “springboards” te installeren, dit zijn apps die je startscherm uitbreiden met extra functionaliteit. Persoonlijk vind ik dit net weer een stapje te ver: de gebruikservaring wordt hierdoor erg rommelig met menu’s die vanuit links of rechts je scherm binnen schuiven. De rigide regels van Apple zijn hier echt een (te strak) maatpak vind ik. De widgets kunnen erg handig worden ingezet, mits je ze met mate toepast.

Het notificatie ledje op de Oneplus is eigenlijk ook wel erg handig. Je kunt specifieke notificaties een eigen kleurtje geven, dus een blauw ledje geeft aan wanneer je baas je een watsapp stuurt en een geel ledje betekent dat je een e-mail binnen hebt gekregen. Alles is instelbaar, maar dat moet wel vanuit de betreffende apps gebeuren en dat kan soms verwarrend zijn. Het ledje is hiermee een erg subtiele manier om te kunnen zien of er iets belangrijks gaande is op je telefoon, zonder dat bij elke notificatie het scherm op hoeft te lichten.

De vingerafdrukherkenning van de Oneplus3 werkt supersnel. Je hoeft te homeknop ook niet meer fysiek in te drukken, maar alleen maar aan te raken. Als de Oneplus3 in je broekzak zit wordt deze soms wel warmer dan de iPhone. Een zoektocht op internet gaf aan dat dit door de vingerafdrukherkenning kan worden veroorzaakt. Deze kan door aanraking in je broekzak constant “aan” blijven waardoor de accu sneller leeg gaat en de telefoon warm wordt. In dit geval is misschien een fysiek in te drukken hometoets dus wel handiger?

De knoppen van de Oneplus3 zijn wel even wennen. De aan-/uit knop zit aan de zijkant waardoor deze erg vaak per ongeluk wordt ingedrukt als je je telefoon oppakt. Ik heb het ook al een keer voor elkaar gekregen om mijn telefoon per ongeluk te resetten en ik ben al eens per ongeluk in een of andere debug-menu terecht gekomen, compleet in een Aziatische taal! Dat was wel even schrikken.

Synchronisatie is tegenwoordig een van de belangrijkste elementen van een goede smartphone ervaring. Apple heeft dit al vroeg herkend en had hiervoor Mac.com in het leven geroepen, wat vervolgens Me.com is gaan heten en sinds enige tijd iCloud wordt genoemd. Met iCloud synchroniseer je je agenda, contacten, notities, herinneringen (ToDo’s), e-mail, foto’s, muziek, enzovoort. Werkt het goed? Laten we zeggen dat het goed werkt voor iemand die alles nieuw van Apple heeft. Zodra je een computer, een tablet of een telefoon van een ander merk wil toevoegen, wordt het lastig. Hetzelfde geldt voor een Apple apparaat met een verouderd operating systeem. Waarom? Omdat Apple wil dat je alles met Apple software benadert. Er zijn voorzieningen om in te loggen met een browser, maar dit is beperkt. Pas sinds iCloud er is kun je beperkt inloggen via een browser, maar je kunt je foto’s nog steeds niet benaderen (hiervoor moet je persé iPhoto of Foto’s van Apple gebruiken). Bij Google is alles zowel via je browser in te zien en te bewerken als met een bijbehorende app. Google biedt je de keuze, Apple dringt je iets op.

Juist dat laatste heeft me de afgelopen jaren steeds meer doen twijfelen over Apple producten. Op het gebied van computers vind ik Apple nog steeds superieur en zijn er genoeg manieren om rondom de obstakels te maneuvreren die Apple opwerpt. Op telefoongebied is het me echter teveel geworden. De aangekondigde iPhone 7 heeft zelfs geen audio-uitgang meer omdat Apple het in zijn arrogantie niet meer nodig vindt om jou met je “ouderwetse” koptelefoons of audioapparaten toegang te bieden tot de telefoon. Voor mij was dat, en het feit dat Apple voor deze “doorbraak” €950,- (*) durft te vragen, reden om de iPhone na zoveel jaar te verlaten voor de Oneplus3. Dit apparaat kost in dezelfde configuratie als de iPhone Plus €399,- (*), minder dan de helft dus. De gebruikservaringen zijn vergelijkbaar, soms iets beter, soms iets minder goed. Ik heb echter geen echte minpunten kunnen vinden die me teleur stellen en ben (in tegenstelling tot mijn verwachtingen) positief verrast. Ik kan de twijfelaars dan ook zeker aanraden eens in het Android kamp te gaan kijken als je ook teleurgesteld bent in de Apple smartphones, zoals ik.

(*) Specificaties van de berekende toestellen heb ik geprobeerd gelijk te houden met: 5,5″ beeldscherm, 64Gb geheugen en voor dit moment de snelste processor.